DOI:10.15199/9.2019.1.2

Słowa kluczowe: zużycie ciepłej wody użytkowej, budynki niemal zero energetyczne, straty ciepłej wody użytkowej, energia końcowa

Streszczenie

Przyszłe wymagania dotyczące budynków nowej generacji muszą wypełnić postanowienia Dyrektywy Europejskiej, zgodnie z którą do 31 grudnia 2020 roku wszystkie nowe budynki powinny mieć niemal zerowe zużycie energii. W związku z tym należy również wprowadzać zmiany w projektowaniu instalacji cieplnych.

Celem artykułu jest określenie zmian w projektowaniu źródeł ciepła w budynkach wielorodzinnych nowej generacji. Instalacje ogrzewania i przygotowania ciepłej wody użytkowej w budynkach mieszkalnych, wielorodzinnych, są wykonywane jako centralne. Źródłem ciepła w takich budynkach jest często węzeł cieplny zasilany z miejskiej sieci ciepłowniczej. Wyniki badań mają wskazać różnice w zapotrzebowaniu na energię do centralnego ogrzewania oraz przygotowania ciepłej wody użytkowej budynków niskoenergetycznych w stosunku do budynków istniejących oraz konieczność zmian podejścia do projektowanych systemów instalacyjnych.

W artykule porównano zapotrzebowanie na ciepło oraz straty ciepła do ogrzewania, wentylacji i przygotowania ciepłej wody użytkowej istniejącego budynku (według pomiarów) oraz budynków nowej generacji (przez prognozowanie zapotrzebowania na ciepło na podstawie założeń projektowych).

Uzyskane wyniki pokazują, że w przypadku stosowania tradycyjnego podejścia do projektowania instalacji, straty ciepła w instalacji c.w.u. niekiedy przewyższają zapotrzebowanie na ciepło do ogrzewania. W związku z tym istnieje konieczność wymiany źródła lub zmiany sposobu zasilania budynku w ciepło na cele c.o. i c.w.u., szczególnie w budynkach nowej generacji o małych stratach ciepła przez przenikanie.