CIEPŁOWNICTWO, OGRZEWNICTWO
DOI: 10.15199/9.2023.12.1
Słowa kluczowe: urządzenie regeneracyjne, odzysk ciepła, bezpieczeństwo
funkcjonowania
Streszczenie
Wprowadzenie: W artykule przedstawiono obowiązujące przepisy
i regulacje obejmujące wymagania dotyczące sprawności
stosowanych urządzeń odzyskujących ciepło. Dokonano przeglądu
literatury poświęconego sposobom podwyższania skuteczności
funkcjonowania wymienników ciepła. Omówiono
budowę centrali wentylacyjnej wyposażonej w obrotowy wymiennik
ciepła. Szczegółowo przedstawiono budowę i zasadę
działania sekcji odzyskiwania ciepła. Scharakteryzowano różne
warianty wysokości falistego wypełnienia obrotowych wymienników
ciepła.
Cel badań: Przeprowadzenie analizy wpływu wysokości fal wypełnienia
na sprawność badanego wymiennika ciepła. Zwrócenie
uwagi na wytworzone wewnątrz urządzenia aktywne strefy
wymiany ciepła i masy. Wyznaczenie efektywności wymiennika
ciepła umożliwiającej jego bezawaryjną eksploatację w warunkach
okresu zimowego.
Metody: W metodyce postępowania wykorzystano oryginalny
model matematyczny wymiany ciepła i masy. Na podstawie
modelu przy zastosowaniu środowiska programowania Pascal
opracowano program komputerowy. Wyniki pozytywnej walidacji
programu umożliwiły przeprowadzanie symulacji działania
obrotowych wymienników ciepła. W programie zdefiniowano
wymiary geometryczne urządzenia oraz termodynamiczne
parametry obydwu strumieni powietrza. Badania numeryczne
przeprowadzono w warunkach ujemnych wartości temperatury
powietrza zewnętrznego.
Wnioski i odniesienie do zastosowań praktycznych: Na podstawie
uzyskanych wyników stwierdzono, że przy mniejszych
rozmiarach falistego wypełnienia odnotowano wyższe wartości
efektywności urządzenia. Większy rozmiar fal wypełnienia
umożliwił natomiast większe możliwości tworzenia stref związanych
z mokrą wymianą ciepła kosztem zmniejszonej powierzchni
suchej. Stwierdzona obecność obszarów akumulacji wilgoci
stanowi istotny problem w funkcjonowaniu obrotowych wymienników
ciepła. Kluczem do rozwiązania tego problemu jest
wilgotność względna powietrza wywiewanego, która odgrywa
ważną rolę w tworzeniu tych stref. Bezpieczna eksploatacja obrotowego
wymiennika ciepła powyżej pewnej wartości granicznej
wilgotności względnej wymaga redukcji jego sprawności. Z racji tura
powietrza usuwanego (opuszczającego wymiennik ciepła),
która powinna być wyższa od 0°C. Kompletna eliminacja stref
akumulacji wilgoci wymaga redukcji efektywności urządzenia
do zbliżonej wartości (np. przy wilgotności względnej powietrza
wywiewanego φ2we = 30%) równej ε(t) = 0,568 niezależnie od wysokości
zastosowanych płyt falistych. Dalsze wyniki optymalizacyjne
umożliwią przeprowadzenie działań zmierzających do racjonalnego
wykorzystania nadmiaru strumienia ciepła przejścia
fazowego obecnego w strefie akumulacji wodnej.
DOI: 10.15199/9.2023.12.2
Słowa kluczowe: geoportal, infrastruktura informacji przestrzennej,
inżynieria środowiska
Streszczenie
W artykule omówiono możliwości wykorzystania aplikacji
„Geoportal Krajowy” w szeroko rozumianej inżynierii środowiska,
zwracając szczególną uwagę na uzbrojenie terenu,
w tym sieci wodociągowe, kanalizacyjne, ciepłownicze, gazowe,
elektroenergetyczne i telekomunikacyjne. Celem niniejszej
analizy było zaprezentowanie możliwości geoportalu zarówno
w pracach związanych z projektowaniem, budową, rozbudową
i utrzymaniem w/w sieci wraz z przyłączami. Z tego powodu
przeanalizowano poszczególne funkcje na przykładzie działki
położonej w Centralnej Polsce. Przedstawione opisy funkcjonalności
„Geoportalu Krajowego” mogą być przydatne w różnym
zakresie zarówno organom samorządowym, projektantom,
wykonawcom, jak i obecnych oraz przyszłym zarządcom sieci
i/lub właścicielom różnych terenów. Szczególnie, że jest to
narzędzie pozwalające na pozyskiwanie wielu ważnych informacji
i prowadzenie analiz danych infrastruktury informacji
przestrzennej.
DOI: 10.15199/9.2023.12.3
Słowa kluczowe: ciepła woda użytkowa, domy opieki społecznej,
zużycie wody
Streszczenie
Budynki opieki społecznej zapewniają opiekę i schronienie
osobom starszym i potrzebującym wsparcia. Zapewnienie odpowiednich
warunków bytowych oraz komfortu mieszkańcom jest
tu priorytetem. Jednym z kluczowych aspektów, który wpływa
zarówno na komfort, jak i efektywność eksploatacyjną takich
budynków, jest dostawa ciepłej wody użytkowej i analiza zużycia
wody użytkowej jest tematem artykułu.
Według danych literaturowych, pochodzących nawet sprzed kilkudziesięciu
lat, średnie dobowe zużycie wody ciepłej na jednostkę
w kategorii opieka społeczna wynosi od 100 do nawet
300 l na osobę i tak szeroki zakres może utrudniać m.in. proces
projektowy oraz w konsekwencji mieć wpływ na koszty eksploatacyjne.
W artykule przedstawiono wyniki pomiarów zużycia ciepłej
wody użytkowej przeprowadzonych w domu opieki społecznej
w okresie jesienno-zimowym w 2021 r.
Z przeprowadzonych badań wynika, że w analizowanym obiekcie
oraz okresie pomiarowym wartość zużycia ciepłej wody na
osobę wynosi 72 l na dobę.
DOI: 10.15199/9.2023.12.4
Słowa kluczowe: efektywność energetyczna, neutralność klimatyczna,
ciepło z wody powrotnej sieci ciepłowniczej, generacje
sieci ciepłowniczych
Streszczenie
Sieci ciepłownicze są kluczowym elementem systemów energetycznych
umożliwiające efektywne dostarczanie ciepła do
budynków. W sieciach tych występuje możliwość wykorzystania
ciepła z wody powrotnej, które obecnie trafia ponownie
do wytwórcy generując po drodze straty w sieci ciepłowniczej.
W artykule przedstawiono historię rozwoju sieci ciepłowniczych,
powody obniżania jej parametrów oraz techniczne rozwiązania
umożliwiające wykorzystanie ciepła z wody powrotnej.
Przedstawiono także perspektywy i związane z nimi wyzwania
dotyczące efektywnego wykorzystania ciepła z wody
powrotnej w sieciach ciepłowniczych.
DOI: 10.15199/9.2023.12.5
Słowa kluczowe: wymiana ciepła i masy, nanocząstki, naturalne
czynniki chłodnicze, pośrednie chłodzenie wyparne
Streszczenie
Pośrednie chłodzenie wyparne staje się coraz bardziej popularne
ze względu na wykorzystanie przyjaznych dla środowiska czynników
chłodniczych: powietrza (R-729) i wody (R-718). Istotą
procesu jest wymiana ciepła i masy, która zachodzi w wymienniku.
Opracowania zagraniczne szeroko opisują nowoczesne technologie
wspomagające ten proces, podczas gdy polskojęzyczna
literatura nie porusza zagadnienia niemalże w ogóle. W artykule
skupiono się na dwóch głównych innowacjach wynikających
z przeglądu literatury (od 2010 roku): wprowadzeniu nanopłynów
opartych na wodzie oraz zastosowaniu materiałów porowatych
na powierzchni kanału mokrego. Przeanalizowano kluczowe
parametry stosowane do opisu urządzeń do chłodzenia wyparnego
takie jak sprawności: termometru mokrego, punktu rosy oraz
egzergetyczną, wydajność chłodniczą, EER oraz COP. Przedstawiono
wyniki badań nanopłynów jedno-, dwu- i trzyskładnikowych.
Analiza wykazała poprawę parametrów charakteryzujących
pośrednie urządzenia wyparne wynoszące od kilku do
kilkudziesięciu procent przy zastosowaniu nanopłynów w zależności
od temperatury powietrza na wlocie. Dokonano przeglądu
stosowanych materiałów porowatych stanowiących powierzchnie
kanału mokrego. Wydzielono cztery główne typy stosowanych
materiałów: porowate ceramiczne oraz włókna naturalne,
polimerowe i tekstylne. Zestawiono wady oraz zalety stosowania
tych materiałów w wymiennikach pośrednich w celu ułatwienia
wyboru rodzaju materiału. Określono, że spośród dwóch omawianych
modyfikacji w pierwszej kolejności należy skupić się
na aplikacji materiałów porowatych, jako że są one związane
bezpośrednio z konstrukcją wymiennika. Natomiast nanopłyny
można zastosować w urządzeniach istniejących. W podsumowaniu
stwierdzono, że rozwój technologii pośredniego chłodzenia
wyparnego może stanowić istotne oraz ekologiczne uzupełnienie
obecnie stosowanych sprężarkowych systemów chłodzenia.
DOI: 10.15199/9.2023.12.6
Słowa kluczowe: definiowanie modelu, całoroczne symulacje
budynkowe, wymiana ciepła, transport masy
Streszczenie
W ostatnich latach wykorzystanie oprogramowania do całorocznych
symulacji budynkowych jest coraz bardziej pożądane.
Nowoczesne narzędzia pozwalają oszacować długookresowy
wpływ warunków klimatycznych na elementy budynku
oraz zużycie energii. W artykule przedstawiono wyniki analiz
podjętych w programie WUFI Plus budynku jednorodzinnego
zlokalizowano we Wrocławiu. Artykuł ma na celu ukazanie złożoności
procesu modelowania oraz wpływu zastosowanych rozwiązań
izolacyjnych ściany zewnętrznej na procesy termiczno-
-wilgotnościowe zachodzące w przegrodzie. Omówiono etapy
powstawania modelu, definiowania warunków brzegowych oraz
danych materiałowych dla pięciu wariantów ocieplenia ściany
zewnętrznej. Wykazano wpływ zastosowania różnych materiałów
izolacyjnych i ich umiejscowienia w przegrodzie na rozkład
temperatury w poszczególnych warstwach i zawartości wilgoci,
liczby cykli rozmrażania/zamarzania, jak i kumulacji wilgoci
w cyklu rocznym. Wykorzystanie narzędzi do długookresowych
symulacji budynkowych typu WUFI Plus pozwala na ocenę
stanu przegrody oraz wybór rozwiązania konstrukcyjnego zapobiegającego
pogorszaniu się parametrów cieplno-wilgotnościowych
przegrody oraz degradacji tkanki budowlanej w czasie.
Z życia branży: